 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Каб таму па локаць
Адсушыла рукі
I аб сьценку біўся
Ад балеснай мукі, –
Хто сушыў ў няволі
Люд наш працавіты,
Задаваў вужача
Раны непазбыты.
*
Каб таму крукамі
Пакрыўляла ногі
I да роднай хаты
Не знайшоў дарогі, –
Хто крыўляў нам праўду,
Застаўляў ў прыгоне
Бежанцамі гінуць
На бацькоўскіх гонях.
*
Каб таго скруціла
Гадзінавым скрутам
I прыстала потым
Сухажыльным прутам, –
Хто круціў нам сьцежкі
Да жыцьця і славы,
Засьцілаўшы вочы
Туманом крывавым.
*
Каб таму маланкай
Асьляпіла вочы
I блукаў абмацкам
Ён удзень і ўночы, –
Хто для нашых дзетак
Хоча асьляпленьня, –
Бэсьціць чужаніцай
Думак прасьвятленьне.
*
Каб вады гарачай
На таго нагрэлі
I ня ўстаў ён болей
Са сваёй пасьцелі, –
Хто над Беларусяй
Хоча распасьцерьці
Свой бізун чужацкі
I народ усьмерціць.
*
Каб таго парвала
3 сэрцам на тры часьці
I зьвяр'ё збрылося
Мяса параскрасьці, –
Хто быў прычыніўся
Нашаму падзелу,
На кускі парваўшы
Маці роднай цела.
1926
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
